آرنج گلف بازان یا گلف البو

آرنج گلف بازان یا گلف البو

علائم و درمان
اپی کندیلیت داخلی، عارضه ای است که معمولا با نام آرنج گلف بازان یا گلف البو شناخته می‌شود. البته این به معنی وجود این عارضه تنها در گلف بازان نیست ولی بازی گلف می‌تواند نقش مهمی در به وجود آمدن آن داشته باشد. بسیاری از فعالیت های تکراری دیگر نیز می‌توانند باعث ایجاد آرنج گلف بازان شوند مانند: پرتاب اجسام، قطع کردن درخت با تبر و استفاده از بسیاری از ابزار های دستی. هر فعالیتی که باعث فشار آمدن به ماهیچه ی مورد نظر در ساعد شود، می‌تواند منجر به آرنج گلف بازان یا گلف البو بشود.

علت ها و دلایل

شایع ترین علت به وجود آمدن آرنج تنیس بازان و گلف بازان یا گلف البو در افراد، استفاده ی بیش از اندازه از ماهیچه ها و تاندون های ساعد و آرنج است. تکرار متداول برخی از فعالیت های خاص، می‌تواند باعث فشار آمدن بیش از حد به تاندون های آرنج شود.
در برخی موارد، علائم آرنج گلف بازان به دلیل التهاب ظاهر می‌شوند. پس از ایجاد یک جراحت حاد، بدن پاسخ التهابی ایجاد خواهد کرد. سلول های التهابی خاصی، خود را به بافت آسیب دیده رسانده و به بهبود آن کمک می‌کنند. با این وجود، آرنج گلف بازان معمولا به دلیل التهاب ایجاد نمی‌شود بلکه مشکلی مرتبط با سلول های تاندون آرنج است. پزشکان به این عارضه تاندونیت یا التهاب تاندون ها می‌گویند. باور بر این است که فرایند کلی فرسایش بدن، عامل اصلی از بین رفتن بافت و ایجاد تاندونیت است.

علائم و نشانه ها

نشانه ی اصلی آرنج گلف بازان یا گلف البو، درد و حساس شدن اپی کندیل داخلی در آرنج، است. درد معمولا در اپی کندیل داخلی شروع شده و در ساعد پخش می‌شود. خم کردن مچ، چرخاندن ساعد رو به پایین و یا گرفتن اجسام با دست، می‌توانند درد را تشدید کنند. یکی دیگر ار علائم گلف البو این است که فرد به هنگام گرفتن اجسام با دست یا فشار دادن دست و مشت کردن آن، احساس ضعف کند.

تشخیص
پزشک در ابتدا سابقه ی پزشکی شما را به دقت بررسی خواهد کرد. همچنین لازم است که به سوال های او در مورد درد، نحوه ی تاثیر آن بر روی شما، فعالیت های روزمره ی شما و آسیب های قبلی وارده به آرنج، پاسخ دهید.
معمولا کارآمد ترین روش در تشخیص آرنج گلف بازان، معاینه ی فیزیکی است. پزشک، مچ و دست شما را در حالتی قرار خواهد داد که به عضلات و تاندون های ساعد فشار وارد شود، در صورت وجود آرنج گلف بازان، این عمل دردناک خواهد بود. همچنین از دیگر آزمایش های مربوط به قدرت مچ و ساعد، برای تشخیص و درمان آرنج گلف بازان استفاده می‌شود.
ممکن است نیاز به گرفتن عکس با اشعه ی ایکس داشته باشید. این کار معمولا برای کمک به پزشک در جهت رد کردن احتمال مشکلات دیگر مربوط به مفصل آرنج، است. عکس های گرفته شده با اشعه ی ایکس، مقادیر کلسیم انباشته شده روی اپی کندیل داخلی در محل اتصال به تاندون فلکسور را، در صورت وجود، نشان می‌دهند.

راه ها و روش های درمان

درمان بدون عمل جراحی
کلید درمان گلف البو، جلوگیری از تخریب بیشتر کلاژن است و هدف نیز، کمک به بهبودی تاندون است.اگر مشکل به دلیل التهاب به وجود آمده باشد، دارو های ضد التهاب مانند ایبوپروفن می‌توانند تا حدی کمک کنند. اگر التهاب کاسته نشد، پزشک ممکن است یک تزریق کورتیزون به درون آرنج را تجویز کند. کورتیزون یک داروی قدرتمند ضد التهاب است. با وجود موقتی بودن اثرات آن، می‌تواند از چند هفته تا چند ماه علائم را از بین ببرد. شاک ویو درمانی نیز، روش جدید از درمان های بدون جراحی محسوب می‌شود. در این روش، از یک دستگاه برای ایجاد امواج شاک ویو در محل دردناک، استفاده می‌شود. بیماران معمولا تا حداکثر 3 هفته و هفته ای 1 جلسه، تحت درمان قرار می‌گیرند.
پزشکان معمولا بیماران مبتلا به آرنج گلف بازان یا گلف البو خود را، به فیزیوتراپیست معرفی می‌کنند. در ابتدا، فیزیوتراپیست شما، توصیه هایی در مورد چگونگی استراحت دادن به آرنج و همچنین نحوه ی انجام فعالیت های مختلف بدون فشار آوردن به آن، ارائه می‌دهد. او همچنین ممکن است دست شما را نوار پیچی کند تا از فشار وارد بر ماهیچه ها و تاندون های آرنج کاسته شود. ممکن است از یک بند مخصوص آرنج استفاده کنید که ساعد شما را در بر گرفته و فشار وارد بر تاندون های آن را کاهش دهد.
درمانگر شما ممکن است از یخ و تحریک الکتریکی به منظور کاهش درد آرنج و افزایش تولید کلاژن استفاده کند.او ممکن است راه هایی را برای حفاظت از آرنج به هنگام انجام فعالیت های مختلف، به شما ارائه دهد. او همچنین می‌تواند به وسایل ورزشی و ابزار های مورد استفاده ی شما نگاهی انداخته و راه هایی برای استفاده ی ایمن از‌ آنها و یا جایگزین کردنشان با وسایل دیگر، پیشنهاد دهد.
عمل جراحی
در برخی مواقع، روش های درمان بدون جراحی نمی‌توانند درد را کاهش داده و یا عملکرد آرنج را به حالت اولیه باز گردانند. در این موارد ممکن است جراحی ضروری باشد.
دبریدمان (جدا کردن بافت آسیب دیده) تاندون
در مواردی که مشکل در اثر تاندونیت به وجود آمده است، جراح ممکن است تصمیم بگیرد که بافت آسیب دیده را از تاندون جدا کند. در این موارد، جراح به وسیله ی برداشتن بافت آسیب دیده، تاندون را پاکسازی می‌کند.
آزاد کردن تاندون
یک جراحی رایج که برای آرنج گلف بازان یا گلف البو استفاده می‌شود، "آزاد کردن اپی کندیل داخلی" نام دارد. این جراحی فشار وارد شده به تاندون فلکسور را بر می‌دارد. جراح کار خود را با ایجاد یک برش در طول ساعد و بر روی اپی کندیل داخلی، شروع می‌کند. بافت نرم دست به راحتی کنار زده شده و بنابراین جراح می‌تواند محل اتصال تاندون فلکسور به اپی کندیل داخلی را ببیند. سپس محل اتصال تاندون فلکسور به اپی کندیل داخلی، قطع می‌شود. جراح تاندون را جدا کرده و هر گونه بافت زخم اضافی را بر می‌دارد. سپس هر گونه خار استخوانی یافت شده بر روی اپی کندیل داخلی، برداشته می‌شود. (خار های استخوانی، زایده های نوک تیزی اند که بر روی سطح استخوان ها به وجود می‌آیند.) برخی از جراحان انتهای باز تاندون را به بافت فاسیای کناری بخیه می‌زنند. (فاسیا، بافتی است که در سر تا سر بدن، عضلات و اندام ها را می‌پوشاند.)
پزشک، عصب اولنار شما را نیز بررسی خواهد کرد تا مطمئن شود که این عصب تحت فشار قرار نگرفته است. در صورت خوب بودن شرایط این عصب، پوست را بخیه می‌زنند.
این جراحی معمولا به شکل سر پایی انجام می‌شود که یعنی نیازی به بستری شدن شبانه ی بیمار در بیمارستان، نخواهد بود. این عمل را می‌توان به کمک بیهوشی عمومی و یا دارو های بی حسی موضعی انجام داد. بیهوشی عمومی شما را به خواب خواهد برد در حالی که دارو های بی حسی موضعی تنها رشته های عصبی که به محل جراحی می‌رسند را، برای مدت چند ساعت از کار می‌اندازد. برای انجام جراحی در روی آرنج، به احتمال زیاد از یک قسمت در زیر بغل به منظور بی حس کردن دست استفاده می‌شود.

برای دیدن ویدئوی تمرینات اینجا کلیک کنید.