آرتروز لگن

آرتروز لگن عارضه ای است که طی آن غضروف مفصل لگن به تدریج و با گذشت زمان دچار سایش و فرسودگی می‌شود.
آرتروز زمانی رخ می‌دهد که التهاب و آسیب دیدگی یک مفصل موجب از بین رفتن بافت غضروف شده که نتیجه آن درد، التهاب و بدشکلی مفصل و کاهش توانایی های آن است.
تغییرات ناشی از بیماری آرتروز معمولا به تدریج و در طول چندین سال اتفاق می‌افتد.
غضروف آسیب دیده در فرسایش ضعیف شده و منجر به سایش استخوان ها بر روی هم و درد محدودیت حرکتی در مفصل مبتلا می‌شود.

اختلال در حرکت و راه رفتن شایع ترین علامت و از مهم ترین عوارضی است که آرتروز لگن مسبب آن است.
درد در نواحی مختلفی از بدن مانند کشاله ران، باسن و حتی زانو ها در اثر آرتروز لگن مشاهده می‌شود که می‌تواند برای بیمار مبتلا بسیار آزار دهنده باشد.
افراد سالمند بیش از سایر افراد در معرض خطر ابتلا به آرتروز لگن قرار دارند.
این وضعیت موجب درد و خشکی مفصل و کاهش دامنه حرکتی مفصل شده و شرایط راه رفتن را برای بیمار دشوار می‌کند.
برای کاهش درد ناشی از آرتروز باید فشار بر روی مفاصل دردناک را با حفظ وزن بدن در سطح مناسب کاهش داد.
معاینه فیزیکی توسط پزشک و روش های تشخیصی مانند ام آر آی ،سی تی اسکن و اسکن استخوان در تشخیص دقیق و شدت آرتروز و در نتیجه اتخاذ مناسب ترین شیوه درمان به پزشک معالج کمک می‌کند.

علائم آرتروز لگن
•    درد مزمن و در مواردی ناتوان کننده مفصل لگن و ران
•    تشدید درد هنگام فعالیت هایی مانند پیاده روی
•    انتشار درد به کمر و زانو ها
•    ناتوانی در حرکت دادن لگن
•    شنیده شدن صدای سایش استخوان ها بر روی هم
•    تشدید درد و خشکی مفصل پس از مدتی بی حرکت بودن مفصل بویژه در صبح
•    تغییر شکل مفصل لگن
•    تشدید درد هنگام خم شدن و نشستن
•    قفل شدن و سفتی و خشکی مفصل لگن
•    محدودیت حرکتی مفصل لگن
•    التهاب لگن
•    لنگش حین راه رفتن
•    آرتروز لگن

دلایل و عوامل خطر
فرسایش مفصل لگن در اثر افزایش سن
•    ضربه و آسیب مستقیم به مفصل لگن
•    فشار بیش از حد بر روی مفصل لگن
•    شرایط شغلی ناناسب که با وضعیت نامناسب لگن همراهند مانند افرادی که زیاد چمباتمه می‌زنند.
•    اضافه وزن و چاقی بیش از حد
•    سابقه خانوادگی ابتلا به انواع آرتروز
•    شکل گیری نامناسب مفصل لگن هنگام تولد

روش های درمان
استراحت و کاهش سطح فعالیت
استفاده از وسایل کمک حرکتی برای کاهش فشار وارده به لگن و کمک به افزایش و بهبود وضعیت تعادل حین راه رفتن
اصلاح سبک زندگی با ایجاد بعضی از تغییرات در زندگی روزمره و اجتناب از انجام فعالیت هایی که سبب وارد آمدن فشار بیش از حد به مفصل لگن شده (مانند بالا و پایین رفتن از پله) و درد لگن را تشدید می‌کنند.
اجتناب از بی حرکتی به مدت طولانی چرا که خشکی و سفتی مفصل را تشدید کرده و منجر به تشدید درد در آغاز دوباره حرکت می‌شود.
قرار دادن کمپرس سرد و گرم با تشخیص پزشک و فیزیوتراپیست می‌تواند درد و التهاب را کاهش دهد.
در صورت وجود اضافه وزن کاهش وزن تا حد زیادی می‌تواند عوارض و علائم را تخفیف دهد.
دارهای ضد درد و ضد التهاب غیراستروئیدی مانند ناپروکسن و ایبوپروفن و داروهای کورتیکواستروئیدی در صورت وجود درد شدید و طاقت فرسا درد تسکین موقتی درد موثر است.
آب درمانی و انجام تمرینات فیزیوتراپی در آب نیز به دلیل اینکه فشار وارده به مفاصل را کاهش می‌دهد بسیار موثر است.
فیزیوتراپی لگن و تمرین درمانی موثرترین درمان در بهبود وضعیت حرکتی و تسکین علائم بیماری است.
فیزیوتراپیست از مدالیته های درمانی مانند الکتروتراپی و درمان دستی برای کمک به بهبود شرایط بیمار استفاده می‌کند.
در صورتی که روش های ذکر شده نتوانند شرایط بیمار را بهبود بخشند و یا آرتروز سبب تخریب کامل مفصل لگن شده باشد عمل جراحی می‌تواند درد و سایر علائم بیمار را تسکین بخشد.
استئوتومی، جراحی بازسازی مفصل لگن و جراحی تعویض مفصل لگن کامل از جراحی های رایج برای بهبود شرایط بیمار مبتلا به آرتروز مفصل لگن هستند.

برای دیدن ویدئوی تمرینات اینجا کلیک کنید.