آرتروز شانه

زمانی رخ می‌دهد که غضروف پوشاننده اطراف مفصل شانه دچار تخریب و ساییدگی شود.
در مراحل ابتدایی بیماری حفره‌ های کوچکی در غضروف پوشاننده مفصل ایجاد شده و بتدریج و با پیشرفت بیماری خارها و زائده‌ های استخوانی در لبه‌ های سطح مفصل شانه ایجاد می‌شود.
با گذشت زمان و پیشرفت بیماری و تخریب کامل غضروف استخوان ها در محل مفصل بر روی هم ساییده شده و مشکلات ناشی از بیماری به بیشترین حد خود می‌رسد.
وارد شدن ضربه به شانه یا از جا در رفتن استخوان شانه یا فرسودگی شانه در نتیجه افزایش سن از مهم ترین عوامل ایجاد کننده آرتروز شانه هستند.
به دلیل تحرک بالا مفصل شانه احتمال آسیب ددگی آن و بروز انواع بیماری های شانه از جمله آرتروز در این مفصل بالاست.
درد، التهاب، خشکی و سفتی شانه و کاهش دامنه حرکتی شانه از مهم ترین علائم و عوارضی هستند که آرتروز شانه ایجاد می‌کند.

افراد در معرض خطر آرتروز شانه
•    افراد بالای ۴۰ سال بخصوص بانوان
•    ورزشکاران و افرادی که دست خود را زیاد بالای سر می‌برند.
•    بلند کردن وزنه‌ های سنگین یا انجام حرکات ورزشی بالای سر
•    افرادی که در گذشته دچار آسیب دیدگی مفصل شانه شده اند.
•    افرادی که در خانواده‌ آنها سابقه ابتلا به آرتروز وجود دارد.
•    افرادی که دچار اختلال در سوخت و ساز بدن هستند یا به بیماری هایی مانند آرتریت روماتوئید و نقرس مبتلا هستند.

علائم آرتروز شانه
•    درد شانه بخصوص هنگام فعالیت و حرکت دادن شانه
•    اختلال خواب شبانه به دلیل وجود درد
•    خشکی و سفتی مفصل شانه
•    کاهش انعطاف پذیری و دامنه حرکتی شانه
•    اختلال در عملکرد طبیعی شانه در انجام فعالیت روزانه مانند لباس پوشیدن و …
•    انتشار درد به بازو و آرنج
•    صدا دادن مفصل شانه هنگام حرکت
•    ضعف و آتروفی عضلات اطراف مفصل شانه
•    حساسیت شانه به لمس و فشار

دلایل آرتروز شانه
•    وارد شدن ضربه به شانه
•    آسیب های قبلی شانه مانند شکستگی و دررفتگی
•    جراحی شانه در گذشته
•    وارد شدن فشار بیش از حد به مفصل شانه
•    حرکات تکراری شانه
•    بیماری های مادرزادی مانند جابه جایی استخوان های شانه

درمان آرتروز شانه
•    آرتروز نوعی بیماری تخریبی است که درمان قطعی ندارد و تنها با روش های درمانی می‌توان به کنترل و جلوگیری از پیشرفت بیماری کمک کرد.
•    در مواردی نیز که تخریب کامل غضروف مفصلی رخ داده و با درمان های غیر جراحی نمی‌توان مشکلات بیمار همچون درد و محدودیت حرکتی را کاهش داد عمل جراحی انجام می‌گیرد.
•    استراحت دادن به شانه و اجتناب از انجام کارهایی که نیازمند حرکت دادن شانه و وارد شدن فشار به آن هستند ضروری است.
•    برای کاهش درد می‌توان از کمپرس گرم و داروهای مسکن استفاده کرد.
•    در موارد درد شدید تزریق استروئیدها نیز ممکن است توصیه شود.

فیزیوتراپی شانه می‌تواند درد را کاهش داده و دامنه حرکتی شانه را نیز افزایش دهد..
فیزیوتراپیست تمرینات ورزشی ویژه ای را برای بیمار تنظیم می‌کند.
این تمرینات به افزایش دامنه حرکتی شانه و بازیابی توان از دست رفته عضلات اطراف مفصل شانه کمک می‌کند. متخصص فیزیوتراپی از دیگر مدالیته های فیزیوتراپی همچون لیزر پرتوان، اولتراسوند و شاک ویو تراپی برای درمان آرتروز شانه استفاده می‌کند.

برای دیدن ویدئوی تمرینات اینجا کلیک کنید.